اندازه گیری اندوکتانس چیست؟

دو نوع ابزار برای اندازه گیری اندوکتانس وجود دارد: اندازه گیری RLC (مقاومت، اندوکتانس و ظرفیت قابل اندازه گیری است) و ابزار اندازه گیری اندوکتانس.
اندازه گیری اندوکتانس: اندازه گیری بدون بار (مقدار نظری) و اندازه گیری در مدار واقعی (مقدار واقعی). به دلیل استفاده بیش از حد از مدارهای واقعی برای سلف ها، طبقه بندی آنها دشوار است. فقط اندازه گیری در شرایط بدون بار توضیح داده خواهد شد. مراحل اندازه گیری برای اندوکتانس (اندازه گیری RLC):
1. با قوانین کارکرد (دستورالعمل استفاده) و اقدامات احتیاطی ابزار آشنا باشید.
2. برق را روشن کنید و برای 15-30 دقیقه آماده شوید.
3. دنده L را انتخاب کرده و اندوکتانس را اندازه گیری کنید.
4. دو گیره را به هم بچسبانید و صفر کنید.
5. دو سر سلف را با دو گیره ببندید، مقدار را بخوانید و اندوکتانس را ثبت کنید.
6. مراحل 4 و 5 را برای ثبت مقادیر اندازه گیری شده تکرار کنید. باید 5-8 قطعه داده وجود داشته باشد.
7. مقایسه چندین مقدار اندازه گیری: اگر تفاوت معنی دار نیست (0.2 μ H) مقدار متوسط ​​را بگیرید و مقدار نظری اندوکتانس را به خاطر بسپارید. اگر اختلاف خیلی زیاد باشد (0.3 μ H) مراحل 2-6 را تکرار کنید تا مقدار نظری اندوکتانس بدست آید.
زیرا پارامترهای اندوکتانس اندازه گیری شده توسط ابزارهای مختلف ممکن است متفاوت باشد. بنابراین قبل از انجام اندازه‌گیری، مهم است که با استفاده از ابزار اندازه‌گیری آشنا شوید، عملکردهای خاص آن‌ها را بدانید و سپس طبق دستورالعمل‌های عملکرد دستگاه عمل کنید.
مدار
روش علامت گذاری 1. روش علامت گذاری مستقیم: مستقیماً اندوکتانس، خطای مجاز، حداکثر جریان کاری و سایر پارامترهای اصلی سیم پیچ اندوکتانس را با اعداد و متن روی پوسته بیرونی سیم پیچ القایی علامت گذاری کنید.
2. روش کدگذاری رنگ: روش کدگذاری رنگ: به استفاده از یک حلقه رنگی برای نشان دادن اندوکتانس، در mH اشاره دارد. دو رقم اول نشان دهنده عدد قابل توجه، رقم سوم نشان دهنده بزرگنمایی و رقم چهارم نشان دهنده خطا است.