Bobbin ترانسفورماتور بخش مهمی از ساختار اصلی ترانسفورماتور الکترونیکی است. نقش بوبین در ترانسفورماتور چندین نکته اصلی دارد:
اول از همه، فضای سیم پیچ و مسیر مشخصی را برای سیم لعابی فراهم می کند. ثانیا، از هسته مغناطیسی پشتیبانی می کند و به راحتی مونتاژ می شود. علاوه بر این، پین های فلزی موجود در بوبین را می توان به برد PCB متصل کرد تا نقش رسانایی را ایفا کند. طراحی ساختار دو شکافی همچنین برای افزایش فاصله ایمنی بین مرحله اولیه و برآوردن الزامات ایمنی مفید است.
روش های طبقه بندی زیادی برای بوبین ها وجود دارد که با توجه به شکل هسته مغناطیسی مورد استفاده طبقه بندی می شوند، از جمله PQ، RM، EE، EF، EPC، ER، EP، POT و غیره. همراه با اندازه، مدل های خاصی وجود دارد. مانند PQ35، PQ32، PQ26، PQ20 و غیره.
از نظر جنس ماسوره، ترموپلاستیک هایی مانند نایلون، پلاستیک (PET/PBT)، LCP و غیره وجود دارد، علاوه بر LCP برای ترانسفورماتور تراشه می توان لحیم کاری با دمای بالا، دو نوع دیگر مواد نمی توانند لحیم کاری با دمای بالا باشند.
همچنین پلاستیک های ترموست مانند باکلیت (PHENOLIC) وجود دارد. این ماده در حال حاضر متداول‌ترین مواد استفاده شده در ترانسفورماتور است، دارای عملکرد عالی در برابر شعله، سختی بالا، مقاومت در برابر حرارت خوب است و می‌توان آن را به طور مکرر لحیم کرد.
در حال حاضر، مواد بیشتری مورد استفاده قرار می گیرند PM9630/PM9820 (سومیتومو ژاپن، UL: E41429) و T375J/T375HF (Changchun Bakami، UL: E59481)، که می توانند الزامات گواهی فشار و ایمنی را برآورده کنند.
شایان ذکر است در شرایط عادی برای طراحی از ماسوره ترانسفورماتور استاندارد استفاده می شود و در صورتی که ماسوره استاندارد برآورده نشود می توان قالب را باز کرد.
در سال های اخیر با توسعه اتوماسیون ترانسفورماتور و سفارشی سازی، بوبین های ترانسفورماتور سنتی قادر به پاسخگویی به نیازها نبوده اند، توسعه ساختار بافل بالا، فاصله ایمنی گسترده و لغو بوشینگ سیم پیچ سنتی بوبین های ترانسفورماتور جدید، به یک ابزار تبدیل شده است. روند جدید در صنعت